تمدن بی‌ریشه!

از ویژگی‌های ترامپ این است که «چهره‌ی بی‌نقاب» آمریکا را به دنیا نشان داده است. آمریکایی که سالیان سال می‌کوشید وحشی‌گری و جنایتکاری خود را در گریمی به رنگ و لعاب دموکراسی، آزادی‌خواهی و توسعه و رفاه مخفی کند، همینک صورت واقعی خود را آشکار کرده و خباثت همیشگی و ذاتی خود را به صورت علنی و صریح به زبان رییس جمهور خود بیان می‌کند.
ترامپ در تهدید اخیر خود، اظهار کرده که به مناطقی در ایران از جمله برخی «مناطق فرهنگی» حمله خواهد کرد؛ شاید در نگاه اول کمی عجیب برسد که چگونه در بین این همه مراکز حساس نظامی و حتی سیاسی، باید تصور تهاجم به مراکز فرهنگی به ذهن ترامپ برسد، اما اگر کمّی تأمل کنید، چیز عجیبی نیست.
آمریکا کمتر از 240 سال تاریخ دارد؛ این کشور مجموعه‌ای ناهمگون از مستعمرات اروپایی بود که از سال ۱۷۸۳ میلادی طبق معاهده‌ی پاریس به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخته شد و همزمان تمدن جدید خود را بر زمینی آغشته به خون میلیون‌ها سرخ‌پوست و بومی ساکن در آمریکا بنا نمود، حذف تمدن، زبان و نژاد بومیان آمریکایی اولین دستور کار تمدن سفاک آمریکایی بود که فجایع بزرگی را در این سرزمین رقم زد.
بغض و کینه‌ی آمریکا نسبت به ملت‌ها و تمدن‌های دیگر به همین‌جا ختم نشد، با پایان گرفتن قرن نوزدهم و رهایی دولت آمریکا از جنگ‌ها و کشتارهای داخلی، جنایات آمریکا به حوزه‌ی بین‌الملل گسترش یافت؛ کشتار غیرنظامیان و استفاده از سلاح‌های نامتعارف در طول دو جنگ جهانی و خصوصاً استفاده از سلاح هسته‌ای در هیروشیما و ناکازاکی برگ دیگری از پرونده جنایات ضد بشری آمریکاست.
پس از جنگ جهانی دوم، نوع تازه‌ای از وحشی‌گری آمریکایی بروز پیدا کرد؛ «جنایت برای توسعه‌ی سلطه». مداخلات جنگ‌طلبانه آمریکا در دیگر کشورها از دهه 1960 به بعد تماماً با نقشه، برنامه و هدف توسعه و تحکیم حاکمیت خود در مناطق مختلف دنیا صورت پذیرفت؛ از جنگهای ضدانسانی در ویتنام گرفته، تا جنگ کره و از لشکرکشی به عراق و افغانستان گرفته تا دخالت مستقیم در 8 سال جنگ ناجوانمردانه علیه ایران و حمایت از رژیم‌های خونخواری همچون صدام حسین.
به فهرست اقدامات ضدبشری آمریکا اضافه کنید: دخالت مستقیم در راه‌اندازی بیش از 80 کودتای نظامی در دنیا و سرنگونی حکومت‌های ملی و مردمی، حمایت مادی و معنوی و تسلیحاتی از رژیمهای جنایتکاری چون رژیم صهیونیستی و آل سعود، ایجاد و حمایت همه‌جانبه از گروه‌ها و هسته‌های تروریست همچون القاعده و داعش، چپاول منابع و ثروتهای مردم آفریقا و آسیا و دیگر نقاط دنیا، انجام آزمایش‌های بیولوژیک و غیرانسانی بر روی مردم مناطق مختلف دنیا به عنوان نمونه‌های آزمایشگاهی، ضربه به اقتصاد جهانی با انتشار دلار بدون پشتوانه، اعمال تحریم‌های سنگین اقتصادی علیه دیگر ملت‌ها و تحمیل فقر، گرسنگی و بیماری بدانها، راهزنی بین‌المللی با بلوکه کردن دارایی دیگر ملتها و ... صدها نمونه‌ی دیگر که در این مقال نمی‌گنجد.
آمریکا شاید به ظاهر توانسته باشد در بسیاری از عرصه‌ها (مثل حوزه‌ی نظامی، اقتصاد، تولید علم و ...) سلطه‌ی خود را به دنیا تحمیل کرده و خود را فاتح نشان دهد، اما خودش هم می‌داند در یک عرصه، چیزی برای عرضه ندارد؛ «فرهنگ».
شاید به یک تعبیر بتوان سرمایه‌گذاری عظیم آمریکا در صنعت فرهنگ (نمونه‌ی شاخص آن صنعت سینما) را تلاشی برای پرکردن همین خلاء دانست، دولتی که می‌کوشد ارزش‌های نداشته‌ی خود را با صد زبان و بیان به ظاهر آراسته، به خورد دنیا دهد و اثبات کند که در بین فرهنگ‌های دیگر، چیزی به نام فرهنگ آمریکایی هم، وجود دارد.
بغض و کینه‌ی ترامپ (به نمایندگی از آمریکا) اکنون بهتر قابل درک است؛ ملتی که از گذشته‌ی خود هیچ ندارد غیر از جنایت و کشتار و ظلم و خیانت، تحمل دیدن نشانه‌های مدنیّت، هنر، اندیشه و فرهنگ را در دیگر ملت‌ها ندارد.
ستونهای برافراشته‌ی تخت جمشید، اوج برافراشته‌ی بیستون، شیر سنگی و سنگ‌نبشته‌های گنج‌نامه، نیایشگاه باستانی چغازنبیل و حتی یادگارهای به جای مانده از دیگر تمدنها همچون اهرام مصر، دیوار چین و تاج محل، همه و همه همچون خاری در چشم و تیری بر قلب تمدن‌بی‌ریشه و ضد فرهنگ آمریکا فرو می‌رود.
تهدید ترامپ به تهاجم به مراکز فرهنگی، نمایانگر اوج حقارت و حسادت نظام آمریکا نسبت به دیگر ملتها و تمدن‌هاست؛ موضوعی که قرن‌ها تلاش می‌شد در زیر لبخند فریبکارانه مخفی بماند و اینک تنها توسط ‌بی‌فرهنگ‌ترین رییس جمهور تاریخ آن کشور، برملا شده است.